Przed drukarkami laserowymi na rynku pojawiły się pierwsze kserokopiarki, które były hitem przygotowanym przez firmę Xerox. Pierwsze udane kopiowanie dokumentów udało się w roku 1949 na urządzeniu, które nazywało się Model A. Pierwszym urządzeniem w formie drukarki laserowej był sprzęt Xerox 9700, który zajmował cały pokój. Osiągała rozdzielczość na poziomie 300 dpi i oraz gwarantowała drukowanie z prędkością 120 stron na minutę. Jest to więc taki wynik, który również w dzisiejszych czasach jest doskonały.

Jeśli chodzi o drukarki laserowe to pierwszym takim urządzeniem dla komputerów osobistych była drukarka HP LaserJet, która pojawiła się w roku 1984. Sprzedawana była za 3500 dolarów. Było to urządzenie, które miało rozdzielczość na poziomie 300 dpi oraz posiadało pamięć 128 KB. Łączyło się za pomocą portu, który nie jest już wykorzystywany i był wyjątkiem. Kolejne urządzenie, które pojawiło się dwa lata później miało już zastosowany port Centronics, który był typowym portem drukarkowym, który do dnia dzisiejszego jest powszechnie wykorzystywane.

Jak działa drukarka laserowa? W urządzeniu znajduje się bęben światłoczuły, który zostaje naładowany elektrostatycznie w taki sposób, że zaczyna przyciągać cząsteczki tonera. Potem światło lasera odbija się od wirującego lustra oraz pada na bęben. W miejscach, które są oświetlone przez laser zmieni się ładunek i tym samym toner nie będzie się już tam kleił. Stworzony w ten sposób obraz na bębnie będzie następnie przenoszony na kartkę. W drukarce kolorowej taki proces musi się powtórzyć cztery razy, by wykorzystywać wszystkie barwy składowe. Dlatego też w urządzeniu takim muszą być cztery bębny oraz cztery lasery i tonery. Aby cząsteczki tonera były utrwalone musi działać wysoka temperatura, która je wprasuje i dzieje się to przez element określany jako fuser.